از جهان که انسانیت رفت

تعاریف مختلف از انسان وجود دارد قراریکه ادیبان، شاعران و نویسنده گان درباره انسان و انسانیت اشاره های زیادی در اشعار و نوشته ها کرده اند. بعضی ها انسان را واحد آگاه و مسئول تعریف کرده و بعضی ها انسان را به عنوان موجودی که درجستجوی معنی است، تعریف کرده اند. در حقیقت، اگر این جستجوی انسان بی نتیجه باشد، مسئول بی نظمی های فراوان در محیط اطراف ما تلقی می شود.

تمام انسان ها دارای سلسله اعصاب، کبد، کلیه، ماهیچه ها، معده، قلب و … هستند پس چه چیز یکی را انسان منحط قابل نکوهش و حتی مستحق اعدام قرار داده است و دیگری را انسانی قابل ستایش، با اینکه از جنبه های زیست شناسی اگر هر دو را مطالعه کنند شبیه یکدیگر اند که حتی این شباهت ها در جهازات روانی هر دو دیده خواهد شد.

نظریه های وجود دارد که تفاوت های این دو انسان را مورد بحث قرار می دهند و بعضی ها علم و دانش را مرزی میان انسان برتر و انسان فروتر قرار می دهد. این نظریه تاکید می کند که به هر اندازۀ که انسان آگاهی و دانش بیشتر پیدا کند انسانتر است و به هراندازۀ که از علم و دانش بی بهره باشد از انسانیت بی بهره تر است.

نظریه دیگر روی اخلاق تاکید دارد که طرفداران این تیوری میگویند که آگاهی به تعلیم انسان ارتباط پیدا میکند و اخلاق به تربیه انسان. اگر یک انسان را اگاه تر بسازید باید او را تربیه کنید و اگر بخواهید یک انسان را خلق و خوی خاص بدهید، باید او را همانگونه تربیت کنید. تربیت عوامل غیر از عامل تعلیم می خواهد به این معنی که عامل تربیت شرط پرورش هست ولی شرط لازم است نه شرط کافی.

به عقیده من، به همان اندازۀ که علم و دانش در پیشرفت و اکتشافات امروزی جهان و ایجاد سهولت های زیستی نقش برازنده دارد، بیشتر از آن تربیه و خلق و خوی دهی به انسان ها در تغییرات مثبت جهان امروزی، ایجاد سهولت، ترویج عشق و دوستی و مفهوم کلی زندگی نقش برازنده داشته است.

علم و دانش انسان را قادر ساخت تا جهان 100 سال قبل را به جهان امروزی تبدیل کند که در آن از پیشرفت های بی باور صحبت می شود. امروز انسان از تکنالوژی های صحبت می کند که به یقین الی چند سال قبل از باور دور بود. در جامعۀ که ما زندگی میکنیم 15 الی 16 سال قبل جهت برقرار نمودن مکالمه تلیفونی 5 الی 10 دقیقه یی با اعضای فامیل به پشاور سفر میکردیم! ولی امروزه تمام جوانان بیشترین اوقات زندگی خود را در استفاده از SMART PHONE سپری می نمایند. محیط آموزشی امروزی برای جوانان تنها و تنها روی علم و دانش متمرکز است در حالیکه تربیه اساس جامعۀ که در آن انسان همراه با انسانیت زیست کند، نقش بارز دارد.

پیشرفت سریع تکنالوژی و جدایی امکان ناپذیر جوانان از تکنالوژی تنها جوانان و نسل های آینده ما را تشویق به کسب علم و دانش می کنند. در حالیکه تعلیم بدون تربیه جهان را که ما در آن زیست میکنیم به چالش می کشاند.

 ما مکلف هستیم تا تعادل بین تعلیم و تربیه را حفظ کینم!

امروزه جوانان اشیا و اجناسی را ترجیح میدهند که دارای مارک (BRAND) های جهانی باشند. اگر لباس را استفاده میکنند باید از مارک های مشهور جهان باشند و یا اگر از وسایل الکترونیکی استفاده میکند باید از مارک های مشهور جهان باشند. وسایل و اجناس با مارک ها مشهور جهان شاید تفاوت های خود را نسبت به وسایل و اجناس دیگر داشته باشد  ولی اگر قبل از اینکه یک جنس با مارک مشهور را انتخاب کنیم، صرف برای چند لحظه تفاوت پولی بین جنس با مارک و جنس عادی فکر کنیم مطمئن هستم که در جستجوی راه های دیگری مصرف پول خواهیم شد.

مسئولیت حفظ تعادل در تعلیم و تربیه از والدین شروع الی دولت ها مسیر می شود. متاسفانه در جهان امروزی چیزی که زیاد مورد بحث نیست آن تربیه است و من به این باور هستم که اگر تاکید روی تربیه در نصاب و مفردات تعلیمی ما شود بدون شک انسانیتکه در بعضی حالات از این جهان رفته است دوباره بازخواهد گشت.