یهودیان خویشتن را بازماندگان طوایف می دانند که در آغاز هزاره دوم پیش از میلاد در جنوب بین النهرین (نهر فرات و نیل) سکونت داشتند،بیرق امروزی اسراییل نشان دهنده این مفهوم است که دارای دو خط افقی آبی و در میان آن ساحه تحت مدعی السلطه اسراییل نشان داده شده که یکی دریای نیل و دیگری دریای فرات را ارایه میدارد در حالیکه مساحت فعلی اسرییل تقریبآ 50 مرتبه کوچکتر از مساحت پلان شده اسراییل میبباشد. ما شاهد جنگ های امروزی در سوریه، عراق و کشیده شدن عربستان، لبنان و اردن نیز در این جنگ ها هستیم که این ماجراجوی برای ما قابل تعجب نیست زیرا همه و همه نتیجه سرمایه گذاری ها و پلان های اسراییل و همکاران غربی آنها میباشد.
به ادامه قسمت اول اسراییلی ها سپس به سرزمین کنعان مهاجرت کردند. نسل های بعد به مصر سرازیر شدند و در آنجاه مقهور ستم فرعون شدند و زندگی مشقت بار را پشت سر گذاشتند.
خداوند(ج) در باره نجات بنی اسرایل در قرآن کریم (سوره ابراهیم آیت 6-8 ام) از شر فرعون چنین میفرماید.
ترجمه: و (به خاطر بیاور) هنگامی را که موسی به قومش گفت: «نعمت خدا را بر خود به یاد داشته باشید، زمانی که شما را از (چنگال) آل فرعون رهایی بخشید! همانها که شما را به بدترین وجهی عذاب میکردند؛ پسرانتان را سر میبریدند، و زنانتان را (برای خدمتگاری) زنده میگذاشتند؛ و در این، آزمایش بزرگی از طرف پروردگارتان برای شما بود!»
ترجمه: و (همچنین به خاطر بیاورید) هنگامی را که پروردگارتان اعلام داشت: «اگر شکرگزاری کنید، (نعمت خود را) بر شما خواهم افزود؛ و اگر ناسپاسی کنید، مجازاتم شدید است!»
ترجمه: و موسی (به بنی اسرائیل) گفت: «اگر شما و همه مردم روی زمین کافر شوید، (به خدا زیانی نمیرسد؛ چرا که) خداوند، بینیاز و شایسته ستایش است!»
درباره دوران اقامت این طوایف در بین النهرین اطلاعات زیادی در دست نیست. آنها از شاخه های آرامی زبان قوم سامی بودند و یک واحد مستقل قومی یا زبانی به شمار نمی رفتند.در تاریخ یهود پیوندهای آرامی، بنی اسرائیل مورد توجه قرار نمی گیرد و در تقسیم بندی قومی «عهد عتیق» نیز، آرامی ها و عبرانی ها دو شاخه متمایز عنوان شده اند. عبرانی ها از تبار ارفخشد؛ سومین پسر سام و آرامی ها از تبار آرام؛ کوچکترین پسر سام هستند. با وجود این، در بررسی دقیقتر خاستگاه آرامی قبایل بنی اسرائیل و تأثیر عمیق فرهنگ و سنن آرامی بر آنان، حتی تا سده های متمادی پس از مهاجرت شان به سرزمین کنعان، آشکار است.
وطن اولیه آرامی ها نواحی شمال شرقی شبه جزیره عربستان؛ سرزمینی که در هزاره سوم پیش از میلاد دولت های سومر(Sumer) و اکد (Akkad) در آن پدید آمد و شهر تاریخی اور (Ur)، زادگاه ابراهیم (علیه السلام)، در آن قرار داشت.
در برخی از روایات خاندان ابراهیم (علیه السلام) گاه خود را آرامی میشمردند و حتی یعقوب، بنیانگذار بنی اسرائیل، ابراهیم (علیه السلام)، پدرکلان خویش را، «آرامی کوچی» می خواند.
بر علاوه، خاندان ابراهیم (علیه السلام) با آرامی ها خویشاوند نزدیک هستند. برادر ابراهیم (علیه السلام)، به نام «ناحور (Nahor)»، پدرکلان شخصی بنام «آرام» است و اسحاق، پسر ابراهیم (علیه السلام)، از آرامی ها زن می گیرد و همسر اول یعقوب نیز آرامی است.
طبق یاداشت های یهودی ها پس از اسماعیل، از سارا همسر نخست ابراهیم (علیه السلام)، اسحاق به دنیا آمد. این پسر، برخلاف اسماعیل دردانه و برگزیده خدای اسرائیل است. اسحاق در سرزمین کنعان به دنیا آمد و در این سرزمین درگذشت. پسر کوچک اسحاق بنام یعقوب سومین آباء بنی اسرائیل، پس از ابراهیم (علیه السلام) و اسحاق است.
یعقوب دوازده پسر داشت که دوازده پسر یعقوب قبایل دوازده گانه بنی اسرائیل، یا «اسباط دوازده گانه اسرائیل»، را بنیان نهادند. این قبایل عبارتند از: روبین (روبن) Reuben ، شمعون (سیمئون) Simeon ، لاوی (لوی) Levi یهودا (جودا) Judah,Yehuda ، یساکار (یشحر، یساخر) Issachar ، زبولون (زبلون، زیالون) Zebulun ، دان (دون) Dan ، نفتالی ( نفتائیل) Naphtali ، جاد Gad ، اشیر (اشر، اسر) Asher ، مناسه (منسی) Manasseh ، افرائیم Ephraim ، بنیامین (ابن یامین، بنجامین) (Benjamin) البته مناسه و افرائیم پسران یوسف (Joseph)؛ یازدهمین و محبوب ترین پسر یعقوب هستند.
خداوند مهربان (سوره مایده آیت 12 ام) در مورد قبیله بنی اسراییل چنین میفرماید.
ترجمه: خدا از بنی اسرائیل پیمان گرفت. و از آنها، دوازده نقیب برانگیختیم. و خداوند (به آنها) گفت: «من با شما هستم! اگر نماز را برپا دارید، و زکات را بپردازید، و به رسولان من ایمان بیاورید و آنها را یاری کنید، و به خدا قرض الحسن بدهید [= در راه او، به نیازمندان کمک کنید]، گناهان شما را میپوشانم [= می بخشم]؛ و شما را در باغهایی از بهشت، که نهرها از زیر درختانش جاری است، وارد میکنم. اما هر کس از شما بعد از این کافر شود، از راه راست منحرف گردیده است.
همچنان (سوره ارف آیت 160 ام) میفرماید که چی نعمت برای بنی اسراییل داده شده و به نسبت غرور و تکبر و ناسپاسی ایشان بر خود ستم کردند.
ترجمه: ما آنها را به دوازده گروه -که هر یک شاخهای (از دودمان اسرائیل) بود – تقسیم کردیم. و هنگامی که قوم موسی (در بیابان) از او تقاضای آب کردند، به او وحی فرستادیم که: «عصای خود را بر سنگ بزن!» ناگهان دوازده چشمه از آن بیرون جست؛ آنچنان که هر گروه، چشمه و آبخور خود را میشناخت. و ابر را بر سر آنها سایبان ساختیم؛ و بر آنها «مَن» و «سَلوی» فرستادیم؛ (و به آنان گفتیم:) از روزیهای پاکیزهای که به شما دادهایم، بخورید! (و شکر خدا را بجا آورید! آنها نافرمانی و ستم کردند؛ ولی) به ما ستم نکردند، لکن به خودشان ستم مینمودند.
شجره فامیلی حضرت ابراهییم (ع) نظر به روایات از مراجع غیراسلامی.
قوم یهود به یهودا، چهارمین پسر یعقوب، منتسب است. در پایان زندگی یعقوب، یهودا ریاست بزرگ ترین و پرجمعیت ترین طایفه بنی اسرائیل را به دست داشت و از آن پس قبیله او مهم ترین قدرت سیاسی بنی اسرائیل به شمار می رفت. آنچه که بیان شد تاریخچه بسیار مختصری از پیدایش و پیشینه بنی اسرائیل است.
فرازهایی از زندگی بنی اسرائیل
همه ملت ها، اقوام، طوایف و قبیله هایی که در طول تاریخ بشریت پا بر این عرصه خاکی گذاشته، زندگی خود را آغاز نموده و به انجام رسانده اند، دارای فراز و نشیب های متعددی در طول تاریخ زندگی خویش بوده اند. برخی از آنها مدتی کوتاه، برخی دیگر مدتی طولانی در این دنیا زندگی کرده و از میان رفته اند. برخی نیز هنوز موجود و با قدرتی بیشتر از پیش و یا برعکس، قوایی تحلیل رفته، به زندگی خود ادامه می دهند.
در این میان یکی از اقوامی که دارای پیشینه نسبتاً طولانی و دارای فراز و فرودهای متعددی در طول تاریخ بوده؛ قوم بنی اسرائیل است که در قرآن کریم نیز به برخی از فرازهای برجسته و مهم زندگی این قوم به صورت مفصل اشاره شده است. گفتنی است که قرآن کریم ۴۱ بار از بنی اسرائیل نام می برده است.