طبق روایات، بیرق رسول الله ﷺ و همچنان بیرق مجاهدین در صدر اسلام سیاه و سفید بوده است، طوریکه (مصنف ابن ابی شیبه) در باب روایات السود روایت کرده است : بیرق رسول الله ﷺ سیاه بود که آنرا عقاب مسمی نموده بود. همچنان در جنگ جمل بیرق حضرت علی کرم الله وجهه سیاه بوده و لشکریان خالد بن ولید در دمشق بیرق سیاه را با خویش حمل میکردند. از عمره رضیه الله عنه روایت است که گفت: بیرق رسول الله ﷺ سفید بود. به هر صورت رسول الله ﷺ در غزوات مختلف هم بیرق سفید و هم بیرق سیاه داشته است، ولی بحث در اینجه موضوع بیرق های سیاۀ آخرالزمان است که در گذشته و اکنون از سوء استفاده شده است.
احادیث پرچمهای سیاه که از خراسان پدیدار خواهد شد را به عنوان نشانۀ ظهور امام مهدی یاد نموده و در بارۀ آن روایاتی چند نقل شده است. جغرافیای خراسان قدیم، شامل: قسمتهای زیادی از ایران ، ترکمنستان، تاجیکستان، ازبکستان با مرکزیت افغانستان میباشد.
عن ثوبان رضی الله عنه قال -صلى اللَّه عليه وسلم-: (يقتل عند كنزكم ثلاثة كلهم ابن خليفة، ثم لا يصير إلى واحد منهم، ثم تطلع الرايات السود من قبل المشرق، فيقتلونكم قتلًا لم يقتله قوم -ثم ذكر شيئًا لا أحفظه- فقال: فإذا رأيتموه فبايعوه، ولو حبوًا على الثلج فإنه خليفة اللَّه المهدى)(1). ترجمه: از ثوبان رضی الله عنه روایت است که رسول الله ﷺ فرمود
: در ملک شما (مکۀ مکرمه) بالای کنز (گنج) سه نفر جنگ میکند که هر سه شان پسر خلیفه میباشد و (این گنج) به یکی شان بر نمیگردد. بعد از آن بیرق های سیاه از طرف مشرق بالا میشود و چنان میکشد تان که هیچ قومی تا هنوز نکشته است، بعد چیزی را یاد کرد که در حافظه من نمانده است… وقتی شما آن ها را دیدید با آن بیعت کنید و لو با سینه خیز رفتن بر روی برفها باشد، به تحقیق خلیفه الله مهدی (در این لشکر) است. در شرح این حدیث بنظر بسیاری از علما منظور از ملک شما خانۀ کعبه است و منظور از کنز همانا مال مدفون در خانۀ کعبه است؛ چنانچه تفسیر ابن کثیر و عینی در شرح صحیح البخاری نوشته میکند که این مال در جوف کعبه مدفون است. علما داشتن بیرق های سیاه را که توسط رسول الله ﷺ یاد شده است، نشانۀ عزت و وقار این لشکر خوانده اند زیرا رسول الله ﷺ بیرق سیاه را عقاب می نامیدند و مقصود از قاتل همانا اهل حق اصحاب بیرق سیاه است که لشکر مهدی میباشند و منظور مقتول همانا کسانی است که اهل باطل است و مخالف امام مهدی میباشند(2).
حاملان این بیرق سیاه که رسول ﷺ از آن یاد آوری نموده است، هیچ علاقۀ به استخراج این کنز ندارد، و آنرا استخراج هم نمیکنند، بلکه طبق روایات (احمد، ابوداود، حاکم) استخراج آن بعد ها توسط ذو سویقتین حبشی صورت خواهد گرفت. عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ، عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «يُخَرِّبُ الكَعْبَةَ ذُو السُّوَيْقَتَيْنِ مِنَ الحَبَشَةِ (3). ترجمه: رسول الله ﷺ فرمود: خانه کعبه را ذو سویقتین از حبشه تخریب خواهد کرد. ذو سویقتین تثنیه سویقه است و سویقه تصغیر ساق است که معنی ساق کوتاه را ارائه میکند و ذو سویقتین به دان جهت نام دارد، که قدم های کوچکی دارد. امن بودن حرم برای همیشه نیست بلکه ضرب الاجلی دارد و آن نزدیک شدن قیامت و خراب شدن دنیا است.البته که این حوادث پس از امام مهدی و حضرت عیسی (ع) است، چنانچه آنحضرت ﷺ میفرماید: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، قَالَ: «يُبَايَعُ لِرَجُلٍ بَيْنَ الرُّكْنِ وَالْمَقَامِ، وَلَنْ يَسْتَحِلَّ هَذَا الْبَيْتَ إِلَّا أَهْلُهُ، فَإِذَا اسْتَحَلُّوهُ، فَلَا تَسَلْ عَنْ هَلَكَةِ الْعَرَبِ، ثُمَّ تَأْتِي الْحَبَشَةُ فَيُخَرِّبُونَهُ خَرَابًا لَا يَعْمُرُ بَعْدَهُ أَبَدًا، وَهُمُ الَّذِينَ يَسْتَخْرِجُونَ كَنْزَهُ» (4) ترجمه: میان رکن( حجر الاسود) و مقام ابراهیم به مرد صالحی بیعت داده میشود تنها ساکنان مکه بیت را حلال می دانند، هر گاه اهل مکه حرمت بیت را حلال بدانند، آن روز از هلاک شدن اعراب سوال نکن، سپس مرد حبشی می آیند، بیت الله را خراب میکنند ، و چنان خراب میشود که دیگر آباد نمی شود و‌آنان کسانی هستند، که خزانه بیت را بیرون می آورند و همچنان رسول الله ﷺ میفرماید: مثل اینکه من نگاه میکنم، مردی سیاه رنگ با ساق کوتاهی تک تک سنگهای کعبه را می شکند(5). در جای دیگری رسول الله ﷺ میفرماید: خانه کعبه را ذوالسویقتین از حبشه تخریب می کند و زیور آن را به غارت می برند و غلاف آنرا بر می دارد، آن صحنه چنان برای من واضح است که گویی من او را می بینم که با بیل و کلنگ خود ساختمان کعبه را منهدم می کند(6).
حَدَّثَنَا أَبُو نَصْرٍ الْخَفَّافُ، عَنْ خَالِدٍ، عَنْ أَبِي قِلَابَةَ، عَنْ ثَوْبَانَ، قَالَ: «إِذَا رَأَيْتُمُ الرَّايَاتِ السُّودَ خَرَجَتْ مِنْ قِبَلِ خُرَاسَانَ فَائْتُوهَا وَلَوْ حَبْوًا عَلَى الثَّلْجِ، فَإِنَّ فِيهَا خَلِيفَةَ اللَّهِ الْمَهْدِيَّ»(7) ترجمه : هر گاه دیدید بیرق های سیاه را که از جانب خراسان بیرون شدند، با آن بپیوندید، و لو با سینه خیز رفتن بر روی برفها باشد، به تحقیق (در) آن خلیفه الله مهدی است. در همین مورد در کتاب ( فتاوی و استشارات الاسلام الیوم) می آید: سائر احادیث که در مورد بیرق سیاه آمده است نمیتوانیم به آن احتجاج کنیم مگر دو حدیث فوق. چون اکثر احادیث که در مورد بیرق سیاه علماء نقل کرده اند به خصوص نعیم بن حماد در کتاب (الفتن) که در حدود 25 روایت در مورد بیرق سیاه ذکر کرده است همه آن ضعیف است و قابل احتجاج نیست به غیر از دو حدیث فوق(8).
گروه های متعددی در طول تاریخ اسلام از پرچم های سیاه استفاده کرده اند و خویشتن را حامل همان بیرق های سیاۀ دانسته اند که رسول الله ﷺ از آن یاد آوری نموده است. عباسی ها ابو مسلم خراسانی را با پرچم های سیاه اش همان گروۀ مینامیدند که در احادیث ذکر شده و از همین سبب بعضی علما این احادیث را ساختۀ عباسی ها میدانند. اکنون هم گروه های زیاد اسلامی و بنام اسلامی حامل پرچم های سیاه بود و با استفاده از این احادیث برای مشروعیت بخشیدن به خود و یا بدنام کردن دین مبین اسلام، از این نماد بهره می برند، و برای بیان معانی دینی و سیاسی، سوء استفاده میکنند. البته ملاک درست بودن و یا نادرست بودن گروه ها بیرق های سیاۀ که در احادیث ذکر شده است نمیباشد ولی میتوان گفت که این گروه ها به هیچ وجه همان گروۀ نیست که پیامبر اکرم ﷺ آنرا پیش بینی کرده است، زیرا این گروه ها همان خصوصیات یاد شده را ندارند و علمای اسلام اتفاق نظر دارند که اقدامات بعضی از این گروه ها مغایر با اسلام و روش پیامبر ﷺ است و در حقیقت در پشت بعضی از این گروه ها یهودی ها بخاطری بدنام سازی اسلام و بدنام سازی گروهی که پیامبر اکرم ﷺ از آن پیش بینی کرده است کار میکنند. همچنان بعضی گروه های که از نام اسلام سوء استفاده میکنند و بیرق سیاه نیز دارند، تصمیم گرفته اند که خانه خدا( کعبه) را منهدم کنند و میگویند: ما عربستان را فتح میکنیم کعبه ای را که به جای خداوند عبادت می شود را تخریب میکنیم. باید در جواب این نوع مردم گفت: که منهدم کردن کعبه توسط شما کوردلان و سفاهان نخواهد شد، زیرا خانۀ کعبه پس از امام مهدی و حضرت عیسی (ع) و در نزدیکی قیامت ویران خواهد شد.
بعضی از گروه های که اکنون دارای بیرق های سیاه هستند شامل بوکو حرام، داعش، النصره و بیشتر از ده گروه دیگر میباشد.
و الله سبحانه و تعالی بهتر میداند!
——————————————————
(1)
ابن کثیر میگوید اسناد این حدیث قوی و صحیح است ، و بوصیری در “المصباح” ( ج 4/ ص 204) میگوید: در اسناد این حدیث مرد های ثقه است و حدیث صحیح است، حاکم آنرا در” المستدرک” (ج4/ص 463 – 464)، ذکر کرده و گفته است که این حدیث صحیح است به شرط شیخین( بخاری و مسلم ) و ذهبی آنرا تائید کرد ه است،
(2). فتاوى الشبكة الإسلامية (ج1/ص 1889، بترقيم الشاملة آليا) وراجع الفتاوى التالية أرقامها: 62534، 15838، 11387، 6573، 16286، 27618.
(3) صحيح البخاري (شماره 1591)
(4) مسند أحمد مخرجا (شماره 8619). البانی گفته است این حدیث صحیح است.
(5) رواه البخاری.
(6) رواه احمد.
(7) حاکم در “المستدرك على الصحيحين” (ج4/ ص547) گفته است که این حدیث صحیح است به شرط شیخین اما شیخین این را روایت نکرده است اما لفظ الثلج در آن نیست
(8) فتاوى واستشارات الإسلام اليوم (ج4/ص 179، بترقيم الشاملة آليا).
