خطر دموکراسی (دموکراسی فریب خردمندانه)

در حقیقت دموکراسی مجبور ساختن و آزار دادن مردم توسط مردم برای مردم است.

اوسکار وایلد نوسنده و شاعر ایرلندی

دموکراسی حکومت فریب اما خردمندانه است.

کارل مارکس

دموکراسی یعنی حکومت گوسفندان توسط چوپان ها برای گرگ ها

L.A. Rollins

برای بعضی ها دموکراسی زیاد تر حیثیت یک دین را دارد تا یک سیستم حکومت داری، حتی بعضی ها دموکراسی را بالا تر از اساسات دینی قرار میدهند. دموکراسی اغلبآّ معنی های زیاد را در بر میگیرد، اگرچه، تمام معانی را میتوان اینطور خلاصه کرد؛ دموکراسی سیستم هواخواه اقتدار مردم یا صدای اکثریت است البته با احترام به اقلیت ها.

حکومت مردم برای مردم یکی از شعارهای مشهور دموکراسی بوده و ناگفته نباید گذاشت که دموکراسی طوری که گفته میشود از بیشترین قوانین ساخته انسان یک سیستم بهتر است. در ممالک که حکومت های ظالمانه حکمفرما هست مردم همیشه خواب یک حکومت دموکراتیک را میبینند و دموکراسی را به اندازه دین خویش احترام میکنند. مدافعین دموکراسی حتی حاضر اند برای دموکراسی به زندان بروند در حال که در هیچ اساس دموکراسی از جهنم و جنت نام برده نشده این مدافعین حاضر اند خودرا قربان دموکراسی کنند. انسانها فطرتآِّ آزادی خواه بوده و این شعار های دموکراسی و بی انصافی های حکومت های شان آنها را وادار به خواست و دفاع  دموکراسی میکند.

ما به حیث مسلمانان باید فکر کنیم که چرا باید دنبال دموکراسی برویم و چرا نباید برویم. هر مسلمان واقعی به این باور است که بهترین قانون دنیا قانون خداوندی است و آن هم قرآن پاک و احادیث خداوندی میباشد و دموکراسی ساخته دست انسان است پس ما باید دنبال قوانین کامل خداوندی برویم نه قوانین ساخته دست انسان. متاسفانه رهبران جهان اسلام شعار های ترزیق شده غربی دموکراسی را شعار خود قرار داده و از قوانین خداوندی صرف نظر میکنند و توسط همین دموکراسی، غربیان به قدرت جهانی خویش می افزایند.

رهبران جهان اسلام دو نوع مردم هستند طرفداران دموکراسی و ضد دموکراسی، بیشترین رهبران که طرفداران دموکراسی هستند یا اینکه دست نشانده غرب هستند و یا اینکه اجنداهای آنها را بالای مردم تطبیق میکنند و کسانی که ضد دموکراسی هستند همچنان یا دست نشانده غربیان هستند (مانند داعش و طالبان) و یا اینکه ناخود آگاهانه برای دموکراسی غربی کمپاین میکنند؛ این رهبران گرچه دشمن غرب بوده و لی چون بنام اسلام و فرهنگ بالای مردم خویش ظلم های غیر اسلامی میکنند و مردم را در حالت مغشوش قرار داده تا اینکه این مردم نا آگاهانه رو به دموکراسی می آورند و غربیان آب را گل آلود دیده و به کمک همین مردم بنام دموکراسی ممالک اسلامی را بمبارد نموده و مسلمان کشی را آغاز میکنند. تا وقتی مردم از روی سیاه دموکراسی آگاه میشوند کار از کار گذشته و مسلمانان بخاطر دوری از دین شان در پاداش غلام غربیان میشوند. افغانستان و عراق بزرگترین مثال های این پروسه هستند.

بسیاری از علمای اسلام نیز دانسته و یا ندانسته دموکراسی را در مطابقت با اسلام میدانند که خداوند (ج) جزای آنها را بدهد و به خاطر همین علما بوده که من و مانند من ملیون ها مسلمان از دموکراسی حمایت کردیم و یا میکنیم. در دموکراسی صدای اکثریت قانون است و اگر این قانون حق اقلیت هارا نیز زیرپا کند و یا با دین مطابقت نداشته باشد مثلآّ وکلای پارلمان که ظاهرآّ نماینده های مردم هستند و اگر کدام قانون را پنجاه جمع یک قبول کند 49 فیصد دیگر مجبور به قبول آن است در حالیکه در اسلام به صدای اکثریت احترام گذاشته شده و لی حق اقلیت ها همیشه محفوظ است و هیچ قانون که در اسلام نباشد قابل قبول نیست.

و اگر پیروی از اکثر مردم روی زمین کنی تو را از راه خدا گمراه خواهند کرد، که اینان جز از پی گمان (و هوا و هوس) نمی‏روند و جز اندیشه باطل و دروغ چیزی در دست ندارند. محققاً خدای تو خود داناتر است به حال آن که از راه او گمراه است و آن که به راه او هدایت یافته است.

یکی از بزرگترین نواقص دموکراسی سرمایه داری آزاد است که پول دار در آن پول دار تر میشود و فقیر فقیر ترهمچنان سیستم بانکداری که به صورت قانونی در آن سود خوری میشود و سرمایه های مردم به طور قانونی به سرقت برده میشود. بنآّ قدرت نیز نزد این سود خوران و پول داران است چون اینها رسانه هارا کنترول نموده و برای کمپاین های خویش پول به خرج میدهند. زمانیکه اینها به قدرت رسیدند تمام قوانین را را به نفع خویش ساخته  و مردم که به آنها رای داده اند زیر پای همین های که نماینده های شان هستند میشوند و این امر را ما در افغانستان و اضح میبینیم. در امریکایکی از بزرگتری دموکراسی های جهان نیز 90 فیصد سرمایه نزد یک فیصد مردم هست.